Wynagrodzenie minimalne ustalane jest każdorazowo dla danego roku kalendarzowego. Jest podstawą do wyliczenia wielu świadczeń pieniężnych. Wynagrodzenie minimalne określa również granice ochrony płacy przed potrąceniami, poprzez powiązanie go z kwotą wolną.
Od 1 stycznia 2010 r. minimalne wynagrodzenie za pracę pracownika zatrudnionego w ramach pełnego etatu wynosi 1.317 zł. W porównaniu do minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w 2009 r. nastąpił więc wzrost o 41 zł. Wskazana kwota wynagrodzenia ulega korekcie w przypadku pracownika, który podjął pierwszą w życiu pracę zawodową. Jego płaca minimalna nie może być niższa niż 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę, tj. od 1 stycznia 2010 r. kształtuje się na poziomie 1.053,60 zł.
Na podstawie podanych wysokości wynagrodzenia minimalnego, pracodawca musi ustalić kwotę tego wynagrodzenia do wypłaty. Przy zastosowaniu podstawowych kosztów uzyskania przychodów (111,25 zł) i kwoty zmniejszającej zaliczkę na podatek (46,33 zł) wyliczenie to na 2010 r. przedstawia się następująco:
a) składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika: 180,57 zł,
b) składka zdrowotna:
c) zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych: 50 zł,
d) wynagrodzenie minimalne netto: 1.317 zł - (180,57 zł + 102,28 zł + 50 zł) = 984,15 zł.
W przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy poziom omawianego wynagrodzenia ulega proporcjonalnemu zmniejszeniu.
Nowa wysokość kwoty wolnej od potrąceń
Wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę ma decydujące znaczenie przy ustalaniu kwoty wolnej od potrąceń. W przypadku potrącania sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności niealimentacyjnych odpowiada ona minimalnemu wynagrodzeniu za pracę, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, składki zdrowotnej (zgodnie ze stanowiskiem Departamentu Prawa Pracy MPiPS) oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Przy potrącaniu zaliczek pieniężnych - stanowi 75% tego wynagrodzenia, a przy potrącaniu kar pieniężnych - 90% pensji minimalnej (art. 871 § 1 K.p.).
Przy dokonywaniu potrąceń dobrowolnych na podstawie art. 91 K.p., wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę (po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, składki zdrowotnej oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych) w wysokości:
Podane wartości ulegają proporcjonalnemu zmniejszeniu w przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Wysokość kwoty wolnej od potrąceń pracownika, który otrzymuje wynagrodzenie minimalne, uzależniona jest od rodzaju kosztów uzyskania przychodów oraz od tego, czy pracodawca został upoważniony do obniżania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych o kwotę zmniejszającą podatek. Przy ustalaniu wspomnianej kwoty należy też brać pod uwagę wymiar czasu pracy w jakim zatrudniony jest pracownik.
Wyższa odprawa dla zwalnianych grupowo
Pracownikom zwalnianym na podstawie ustawy o zwolnieniach grupowych przysługuje odprawa pieniężna uzależniona od stażu zakładowego. Jej wysokość ustalona jest na poziomie:
Wysokość odprawy pieniężnej w żadnym wypadku nie może przekroczyć kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy.
Biorąc pod uwagę powyższe, wysokość odprawy pieniężnej wypłacanej pracownikowi na podstawie ustawy o zwolnieniach grupowych w 2010 r. nie może być wyższa od kwoty 19.755 zł.
Podstawa prawna: